Новинар: Крсте Ѓоргиев
Ментор: Маја Танова
Миравци е познато место по негувањето на традиционалната народна култура, изразена преку народни обичаи, верувања, преку народни песни и ора, преку народна носија.
„Ѓура Мара“ е настан кој е симбол за заедништво во нашето населено место. Приказната за грабнувањето на убавата девојка Мара од страна на турските војници, низ годините наназад, прерасна во вековна традиција.
Манифестацијата традиционално се одржува на третиот ден од Велигден. Според легендата преку орото што го играат само девојки и жени и со песни се прикажува грабнувањето на убавата мома Мара од турските војници и нејзиното ослободување од братот Ѓуро.
„Ѓура Мара“ е оро кое се базира на вистински настан од времето на турското владеење во Македонија кога на третиот ден од Велигден е грабната убавата Мара од Миравци.
Отсекогаш во Миравци имало многу убави и стројни моми кои го краселе орото и мамеле скриени погледи и воздишки од ергените, но и неповикани насилници кои не биле добредојдени.
Меѓу девојките на орото била и убавата Мара. Османлиите ја грабнале, а во одбрана на девојката се кренало целото население, кое ја ослободува од турските јаничари. Но, во нерамната борба загинува нејзиниот брат Ѓуро.
Овој настан секоја година традиционално се одбележува во Миравци. Девојките играат облечени во носија типична за Миравци, а една жена облечена во црно има улога да внимава на орото, да не се фатат мажи.
Овој текст е подготвен со финансиска поддршка од Европската Унија. Содржината на текстот е единствена одговорност на ЗГ „Од станица до граница“ од Гевгелија и не мора да ги одразува ставовите на Европската Унија.
Регионалната програма „Нашите медиуми: Акција на граѓанското општество за поттикнување на медиумска писменост и активизам, спротивставување на поларизацијата и промовирање на дијалог“ се спроведува од страна на партнерските организации: СЕЕНПМ, Медиацентар од Сараево, Албанскиот медиумски институт, Црногорскиот медиумски институт, Советот за етика во медиумите на Косово, Македонскиот институт за медиуми, Новосадската школа за новинарство, Мировниот институт од Љубљана и Бианет (Турција), со финансиска поддршка од Европската Унија.
